yorulduğumu hissediyorum bazen. bazen tek başıma neden yaşayamıyorum neden başka insanlar olmak zorunda hayatımda diye düşünüyorum. yoruluyorum çünkü ilişkileri yürütmekten bazen.
neden birşeyler için zorlamak zorundayım. akışına bırakıyorum olmuyor. sonunda ya ben ya karşı taraf akışı bozuyoruz.
insanlara kendimi anlatmak niye öyle yaptım demek yoruyor. sen niye yaptıysan bende yaptım işte bir sebepten ötürü. bunu deşmenin ne anlamı var ki.
hayat tek size zor değil. bizimde kafamızda bin tilki gezinirken sessiz kalmayı başarıyorsak bi nedeni var demi.
ha tamam madem bozdun sessizliği o zaman dinle tek taraflı yargılama da ne yani. tüm sözleri söyle bitir eee içini boşalttın yani sorunu çözdün mü şimdi sen.
ne zırvılıyor diyebilirsiniz bu kız. bu kız sadece iki üç gündür düşündüğü şeyleri yazıyor. üç gün önce yalnızlıktan unutulmaktan depresyona girip ama kimseye birşey söylemeyip herkesin kendine göre işi vardır deyip dua ederken dün sosyalliğin dibine vurmuş bulunuyor. bugün ise çökmüş hissediyor kendini. sırf bir aydır arkadaşına mesaj atmadı diye öyle sözler işitti ki bu kız aaa pardon okudu demeliyim çünkü mesaj attı arkadaşı. ve neden iki aydır birşey yazmıyorsun diye uzun bir şekilde yerildi.
iyi de iki ay değil bir kere bir ay. ayrıca aynı şeyleri bende senin için düşünüyorum be müslüman bende diyorum herhalde niye birşey demiyor bu kız diye. ama sen tutup sadece beni yeriyorsun.
velhasılı kelam inişli çıkışlı zamanlardan geçiyorum şu aralar.
ama ben gerçekten kendimi anlatmaktan şu ergence muhabbetleri yapmaktan yoruldum. çünkü zamanında çok yaptım ben bu muhabbetleri. ve hiç bir yararını görmedim.
herşey zamanla rayına oturuyor, oturacak inanıyorum.
see you...
