dinsel simge nedir??

aslında burda isyan etmek biraz da içimi boşaltmak oluyor. isyanımı insanların yüzüne karşı yapsam ne değişecek diye düşünüyorum tecrübelerime dayanarak. bir insanı anlarsınız, tanırsınız ya işte bende isyan etmem gereken kişileri tanıdım ve susuyorum onlara karşı. susarak koymaya başladım tepkimi. en azından onlara birşey anlatacağım diye kendimi üzmek yormak yerine susuyorum onlar anlasın beni diyorum. zaten anlayacakları varsa beni her halükarda anlarlar.

girişten sonra gelelim isyanımın nedenine. okulda eğitim-senli arkadaşlar bir afiş asmış, her ne kadar afişi internette bulamasam da afişte yazan şu: "eğitimde dinsel simgelere hayır. laik ve özgür eğitim" gibi birşeydi. o kadar sinirlendim ki düşündükçe daha da sinirleniyorum ama sinirlensem de birşeyin değişmeyeceğini biliyorum. bu afişin boşa asıldığını da düşünmüyorum. çünkü eğitim bir-sen haftaya serbest girmeye başlayacak okullarda. böyle olunca hemen bir karşı taraf olacaklar tabi.

acaba dinsel simgenin ne demek olduğunu biliyorlar mı merak ediyorum. 

dinsel simge bunlardır ya. siz neye dinsel simge diyorsunuz. benim inancım sizin gözünüzde bir simge tabi. ne gerek var ki demi. 

onlarla ne zaman bu konu hakkında konuşsam sonuç şu oluyor "sen bilmiyor muydun öğretmen olurken böyle giremeyeceğini" zaten böyle diye diye bu hale gelmedik mi? bir oyuncu şöyle demişti: "beyoğlunda , taksimde kadıköyde son zamanlarda kapalılar arttı." niye arttı acaba. eskiden yoktu bu kadar kapalı da niye bir anda böyle türedi. 

evet eskiden dedikleri gibi kaçıyorduk, çünkü durumu anlamamıştık. saklanıyorduk. artık o ezilmiş kesimin büyüttüğü  bir nesil var. ve o nesil dersini iyi çalıştı. ezile ezile ezilmemeyi öğrendi.

ama bende yapacağımı biliyorum. hiç sevmediğim halde onların gözüne gözüne dini simge neymiş göstereceğim. haftaya Allah, Muhammed yazılı kolye, yüzük ne kadar takı varsa alıp takacağım göstere göstere. eğer karşılarsa madem simgeye. alın size simge. konuşmadan tepkimi koyacağım. birşey derlerse de bana gün doğmuş olacak. 

ya gerçekten işin içine girince iyice soğuyor insan öğretmenlikten. o kadar siyaset var ki. herkes bir başka şeyin peşinde. herkes birbirini kötülüyor. en ağırı da yüzüne karşı değil de kıvıra kıvıra birşeylerin yürümesi. şunu da anladım sen ne kadar evir çevir lafı senin düşüncen elinde sonunda belli oluyor.

insanla uğraşmak zor.ne kadar samimi olmamaya, karşındakini hep iyi olarak görmeye çalışsan da hayat sana mutlaka gerçeği gösteriyor.

içimi döktüm rahatladım biraz.en azından sesim biryerlere gidiyor burda. içimde kalmıyor.