biraz benden#5

sevmek ne zor işmiş.birisine kalbini vermek...

kim doğru insan? doğru zaman ne zaman? 

görücü usulünde ilk görüşte aşk olamaz mı? 

bir insanı yıllarca görüp de aşk, sevgi neden olmaz?

doğru insan kim?

bunlar şu an benim yaşadığım duygular değil. bir yakınımın derdini dinledim, akıl verdim kendimce. 

ama ona verdiğim akıllar sonra bana dert oldu bunları düşündürttü.

benimde hiç istemeyerek de olsa geçti başımdan buna benzer bir durum her halde onunda etkisi oldu. istemeyerek diyorum çünkü karşı tarafın ısrarı ve yıllarca beklemesi, düşünmesi etkiledi. o etki ile olmayacağını bile bile belki de olur mu ki diye tanımak istedim ama olmadı işte.

dış görünüş değildi sorun onu sorun etmem zaten. ama o ne kadar  sevse de beni öyle söylese de uyuşmadığımızı uyuşamayacağımızı ben görmüştüm. eğer olsa ki devam ettirseydim o kısacık görüşmeyi ne o beni değiştirme isteğinden vazgeçecekti ne de ben onu. ikimiz de birbirimize oldurmaya çalışacaktık hayatlarımızı. bu da olmayacaktı tabi. çünkü ben ondan hayatımı değiştirecek bir elektrik alamadım hiç. o da beni olduğum gibi kabul etmedi zaten. ilerde değiştiririm diye düşünüyordu. benim ondan anladığım buydu, olur tabi diyerek geçiştirmek. 

çünkü o benim ilk olarak dış görünüşüme sonra da tahsilime de vurulmuştu. 

benimse onda gördüğüm bunca yılı bir dış görünüş ile nasıl geçirdiğinin merakıydı. nasıl oluyor da bunca yıl sonra hala kimse yokmuş gibi dünyada bir görüntü uğruna bunları yapabilirin merakı. evet ben bunları asla yapmam. bende unutmadım hala bazılarını. ara ara aklıma gelir ama bunu yapacak cesaret bende hiç olmadı hiç de olmayacak. çünkü saçma bulurum bu kadarını. kaderinde varsa o yıllar önceki kişi zaten ortaya çıkar bir yerde. ama yoksa onu oldurmak için bu kadar çaba gereksizdir.

evet bu kısa şeyden öğrendiklerim oldu. bazen olmasaydı da bende bunları öğrenmeseydim diyorum ama bu yaptığımda bir yanlışlık gördüğüm için değil. sonuçta eğer bunları yaşamasaydım bunları düşünemeyecektım. eğer beni gerçekten etkileyen biri olasaydı belki şuan evli bile olurdum onunla. 

ama dedim ya o anki aklımla yaşadım bunları ve o an çoktan geçti, o fikirlerin yerine yenisi geldi.

bu düşündüklerim yüzünden kendimi tam bir yetişkin gibi görmüyorum. hala çocuk bir yanım var ve o çocuk yanım hala hata yapa yapa öğreniyor. öğretmen olsam da başka bir şey olsam da o çocuk yanım gitmeyecek bunu biliyorum.